Wetenschap of geschiedenis

Wetenschap is gebaseerd op een bij herhaling bewezen uitkomst die is vastgelegd als een feit: niets mis mee. Maar hoe nu om te gaan met zaken die niet zomaar zijn te bewijzen? Dan kom je automatische terecht bij een vakgebied als theoretische natuurkunde. In dat vakgebied kun je in theorie interstellaire reizen maken, spelen met tijd en ruimte en zo meer van die wonderlijke dingen.

Oh ja, ik geloof best in die dingen. Zonder fantasie en het menselijk vernuft waren veel uitvindingen nooit gedaan. Maar ik mis iets … wetenschap is toch ook leren op basis van geschiedenis? Leren van bewezen zaken die lang geleden hebben plaats gevonden?

Onze geschiedenis vind je veelal terug op de bodem van de zee, in het ijs van de polen of in de toppen van de hoogste bergen. Op de bodem van de verschillende oceanen zijn sporen van nederzettingen gevonden. In het ijs van de polen zijn resten van palmbomen gevonden. Op de toppen van veel bergen heeft men fossiele resten van diepzee dieren gevonden.

Pfff, het is mij wat zeg. Wat is er vroeger toch allemaal gebeurd dat deze dingen voor ons nu zo terug te lezen zijn. Ik schrijf lezen omdat je de Aarde waarop wij wonen best als een boek kunt beschouwen. Gehavend door de tand des tijds vertoont zij littekens maar zeker ook veerkracht. Veerkracht omdat de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer ooit velen malen hoger was dan nu. Studies hebben namelijk aangetoond dat 50 miljoen jaar geleden de Aarde een soort broeikaswereld was waarbij de Noord- en Zuidpool ijsvrij waren. De atmosfeer bevatte toen minstens zevenmaal meer CO2 dan op dit moment van schrijven. Dat moet een broeikaswereld zijn geweest.

Een broeikaswereld, bijzondere beeldspraak wanneer je weet dat het eerste bijbelboek (Genesis) een woeste wereld beschrijft waarin God de watermassa’s scheidde. Ja ja, een broeikaswereld (ontstaan voordat de mens er rond liep) werd veranderd.

Nu wil ik het niet te zout maken, lees: niet te vroom of betweterig. Ik ben geen wetenschapper, maar wel razend nieuwsgierig. Wat dat betreft heb ik zo mijn eigen theoretische denkwereld. Palmbomen op de polen van de Aarde en de toppen van de bergen waren ooit de bodem van de oceanen … wauw: ik reed toen nog geen auto en mijn IT-omgeving verbruikte toen ook nog geen stroom :-) Maf idee hè? Toch?

Ik ben geen klimaatscepticus, noop. Het klimaat verandert maar dat zie ik wel als een normale toestand. Een toestand verbonden met en gelijk aan de cyclus van de zon, de Aarde zal ook wel zo’n soort van cyclus hebben. Het is alleen bijzonder jammer dat er een politieke agenda van gemaakt wordt. De natuur laat zich niet regelen, die heeft een eigen agenda.

Vlak na de Tweede Wereldoorlog waren er veel ontwikkelingen om auto’s zonder brandstof te laten rijden. Den Haag had al elektrische taxi’s, en een Fries is vermoord nadat hij ontdekte dat auto’s op water konden rijden. Sterker, in 1897 bestond het hybride concept al. Dit concept (uitgevonden door de Ier John Philip Holland) werd toegepast in een heuse onderzeeër. Hybride, in 1897? Wanneer je nu over dit concept praat denkt iedereen aan Toyota als de grote speler op dit gebied … het zit alleen iets anders in elkaar.

Wij zijn afhankelijk geworden van olie terwijl dit helemaal niet nodig is. De oliemaatschappijen zwijgen daarover en de gewone man/vrouw krijgt nu een oneerlijke rekening (diverse belastingen) gepresenteerd als dwangmiddel om minder energie te gebruiken.

Wetenschap, het is een rare hobby. Ik noem het maar hobby. Zonder kennis van chemie, natuur- en wiskunde en de daarin passende nog complexere dynamische (chaos) systemen neem ik simpelweg tot mij wat de Aarde over haarzelf laat lezen: er is veel gebeurd en dat allemaal ver voor onze tijd.

Ver voor die tijd was God er dus al, wat een fantastische gedachte is dat toch. Je kunt er van vinden wat je wilt, maar de Bijbel staat vol met dingen die de mens toen echt niet kon weten. Echter, geïnspireerd door de Geest van God zijn diverse feiten als verhalen beschreven, het begin van een geschiedenis waar de huidige mens van zou kunnen leren.

Denk even na: de vroege mens kon niets weten van zeestromingen (de paden der zee), windgewesten en bijvoorbeeld dat de Aarde rond is en in het niet(s) hangt. Over dat laatste heb ik trouwens eerder geschreven in een poging de grootheid van God over te brengen.

Of je nu wel of niet gelooft, of juist niet meer: ik daag je uit om de Bijbel eens als geschiedenisboek te lezen en tot je door te laten dringen wat er in de periode van de schepping allemaal is gebeurd. De huidige Aarde geeft bevestiging, zij laat zich lezen als een bijlage op dat fantastische vroeg wetenschappelijke boek: de Bijbel, een boek waarin de geest van God spreekt middels de taal van waarneming.

Bear Hug.