Corona | de reset van alles

Ineens lees en hoor je er veel over: de natuur slaat terug. De samenzweringstheorieën ter zijde geschoven is het drama rond het coronavirus natuurlijk ook geen straf van God, iets wat veel radicale evangelisten wel beweren. Onzin!!

Of het nu door de mens bewust is gemaakt of dat het bereiden en eten van extreem rare dieren de oorzaak is, ergens in China moet het dus zijn begonnen. China, een land aan de andere kant van de wereld voor wie in Europa woont. Hoe raar is het dan dat dit virus zo snel en zo intens ook tekeer gaat in Europa? In een wereld waarin alles en iedereen met elkaar is verbonden is dat niet raar, het is eerder wachten op het moment dat iets ook bij ons voor de deur staat.

We leven in een bijzondere tijd. Niet alleen het internet verbindt alle landen en mensen met elkaar. Goedkoop reizen voor de reislustige consument en enorme containerschepen met Made in China goederen brengen de wereld echt binnen bereik.

Exotische reizen met de verwachting dat het avontuur lonkt staan bij menigeen op de bucket list.

Fabrikanten maken graag gebruik van de goedkope productiefaciliteiten in een land als China om een zo hoog mogelijke winst te bereiken, en de 24/7 economie maakt dat vandaag bestelt werkelijk binnen een week wereldwijd in huis betekent.

De vanzelfsprekendheid van de permanente goederenstroom uit het buitenland maakt ook dat de bestemmingslanden lui zijn geworden. Lui in die zin van het woord dat zelf produceren niet meer de aandacht krijgt die het verdient. En juist die luiheid maakt de corona crisis nog erger dan het al is.

Alle ziekenhuizen geven aan door hun voorraad beschermingsmiddelen heen te zijn. Mondkapjes, desinfectiemiddelen en andere beschermingsmiddelen zijn moeilijk bij te kopen omdat ook deze goederen uit China komen. Hiermee is een rare vicieuze cirkel ontstaan. China heeft een probleem en de hele wereld wordt geraakt en staat stil.

Nu niets negatiefs over China en haar inwoners. Een land van harde werkers dat al een bouwwerk had gemaakt dat vanaf de maan te zien is toen wij in Europa in de late middeleeuwen zaten en leden onder de zwarte pest.

Maar een land dat zo graag produceert voor de hele wereld maakt diezelfde wereld wel heel erg lui. En juist die luiheid speelt de wereld nu parten.

Ik ben er van overtuigd dat het einde van de crisis rond het corona virus het begin zal zijn van een nieuwe periode, een nieuw besef. Een besef dat winsten, natuurbelasting en de 24/7 economie de grens hebben bereikt die verantwoord is. Het zal anders moeten, het mondiale monopoly bordspel moet helemaal opnieuw worden ontwikkeld.

Persoonlijk zie ik graag dat landen sowieso weer voor eigen consumptie gaan produceren en dan bedoel ik niet alleen de voedselketen. Ziekenhuizen moeten aanspraak kunnen maken op voorraden die nationaal zijn gemaakt en opgeslagen, noem het: een nieuw strategisch voorraadbeheer, een reset van het oude denken.

Die reset kun je doortrekken naar meer dan alleen het fysieke van en in deze wereld. Ik ben er van overtuigd dat ook ons denken zal moeten veranderen. Ons denken dat maakt dat alles vanzelfsprekend bereikbaar en te bestellen is. Ons denken dat maakt dat genoeg niet meer genoeg is. Dit laatste is een enorm groot gevaar en dat bewijst de opgelegde quarantaine van dit moment.

Op dit moment van schrijven adviseert de Nederlandse regering om massaal thuis te blijven om de kans op besmetting zo klein mogelijk te houden. En wat doen de Nederlanders? Zij gaan massaal naar de bouwmarkten en de diverse wandelgebieden. Men wordt thuis gek en wil naar buiten.

Toch raar dat inwoners van het rijkste land ter wereld niet even thuis kunnen blijven om een echte ramp te voorkomen, blijkbaar zijn ze niet tevreden met wat ze thuis in de afgelopen rijke jaren allemaal hebben verzameld. Toch raar dat iets simpels als gewoon thuisblijven een onmogelijke opgave blijkt te zijn.

Thuis moet echt je thuis zijn, je eigen Jeruzalem. Als je thuis al geen rust hebt is er iets goed mis met de basis van je bestaan, … ik ben bloedserieus nu.

Jouw thuis, je eigen Jeruzalem, de plek waar je energie opdoet. De plek waar je tot rust komt, waar je verdriet verwerkt en liefde vindt. Jeruzalem, de plek waar het allemaal om draait: de navel van de wereld en jouw bestaan.

Ik hoop waarachtig dat wie dit nu leest niet in paniek raakt en gewoon nuchter zichzelf afvraagt hoe straks om te gaan met de realiteit van dat moment. Gaat straks alles op de oude voet verder? Of ga jij zelf al zorgen voor een verandering op kleine schaal? Stel jij je verwachtingen straks bij en ga je nadenken over een nieuwe manier van leven? Een leven met meer van Jezus en minder van wat ik maar even “de wereld” noem: een reset dus?

Bear Hug.

0 comments: