Die eerste liefde

Net als in de fysieke wereld vergeet men in het geestelijke al snel welke positieve ervaringen en zegeningen er zijn geweest. Je fiets gestolen, kras op je auto, bedrogen door wat een vriend(in), geestelijke broeder of zuster leek? Een dierbare verloren? Het zijn de dingen die ons overkomen. Deze gebeurtenissen mogen ons never nooit naar beneden halen. Uiteraard jank je je longen uit het lijf wanneer je kids, een partner of ouders verliest. Deze littekens doen pijn bij het krijgen maar gaan op een zekere termijn wennen, “dan leer je er mee te leven”.

Hoewel ik enkele genoemde aspecten niet heb meegemaakt weet ik inmiddels wel dat ik in een trieste toestand altijd moet terugdenken aan die eerste liefde, dat moment dat Jezus in mijn leven kwam. Dan komt toch al snel dat vuur weer terug. Kriebels in de buik, die eerste liefde.

Natuurlijk is dit alles makkelijk geschreven. Maar wanneer ik bedenk dat uit oorlogen en verdrukking altijd twee soorten mensen voortkomen, zij die in de herinnering blijven en zij die verder gaan met hun leven, dan weet ik simpelweg dat deze mensen een drive hebben waarop zij hun keuzes hebben gebaseerd. Wat stuk is kan in de meeste gevallen weer worden gemaakt. Wat voorgoed weg is kan als een blijvende herinnering worden meegenomen in het verdere leven. Zo leven dierbaren voort en zijn zij samen met die eerste liefde voor Jezus de brandstof waarop je verder kunt.

Ik weet het, makkelijk schrijven alweer. Maar toch: terugkeren naar die eerste liefde kan geen gebod zijn, maar ik wil het wel als een goed bedoeld advies aan je meegeven. Hoe moeilijk het ook is, keer terug naar dat ene moment. Dat moment waarop jij je realiseerde dat Hij echt om je geeft en weet wat je doormaakt.

Ook nu weet Hij nog steeds wat het leven jou aandoet. Kijk maar eens achterom na verloop van tijd, dan zie je weliswaar maar één paar voetstappen, … het zijn wel die van jou en Hem afgewisseld. Het leek dat je alleen liep, niet dus. Hij droeg jou regelmatig en zal dat altijd blijven doen.

— Vergeet nooit die heerlijke tijd toen u Christus pas had leren kennen. Al had u het zwaar te verduren, u liet de Here niet los. (Hebr 10:32) —

Bear Hug.