Loslaten en klaarstaan

Denkend aan mijn kleinkinderen schieten diverse gedachten door mijn hoofd. Zij gaan straks vragen waarom mensen elkaar doden, verachten, bedriegen en bijvoorbeeld niet helpen door te delen vanuit (verkregen) rijkdom/genade. Ik kan die vragen niet anders beantwoorden dan door te verwijzen naar een zeer oud geschrift: de Bijbel. 

Mijn kleinkinderen zullen later zelf keuzes moeten maken (ook voor Jezus bijvoorbeeld), ik kan alleen maar vanuit eigen ervaring eerlijk delen hoe de zaken in elkaar steken.

Ik snap van heel veel dingen geen ene reet ... (sorry vrome broer en zus). Al lezende de eerste delen van Genesis, de Psalmen en Mattheus kan ik niet anders dan verwijzen naar de handel-en-wandel uit het in de schrift vastgelegde verleden. Jozef (lees Genesis) is zwaar misleid/mishandeld, toch liet hij alles aan God over en het kwam goed. Wat een les schuilt hierin.

Mijn kleinkinderen zullen met het leven alhier moeten dealen ... zelf keuzes maken ... net zoals mijn eigen kids met de Amsterdamse metro door hun dagelijks leventje reisden. Ik moest hen destijds op station Stopera loslaten (8 en 10 jaar oud) ... ik kan je zeggen dat die gebedslast een weg naar dik eelt op mijn knieën was.

Mijn advies? Deel je bagage met je (klein)kinderen, maar laat ze vooral hun eigen weg gaan en keuzes maken. Alleen zo laat je zien hoe het is om een nest te verlaten naar het meer echte dagelijkse leven.

Lifetime klaarstaan is verder geen optie ... dat doe je als ouder gewoon.

Bear Hug.

0 comments: