Dag Mayra

Dag Mayra, familie en vrienden.

Wij zijn hier vandaag samengekomen om het leven van Mayra te vieren. Zij heeft de uitgestrekte hand van haar Heiland Jezus Christus vastgepakt en is haar nieuwe onderkomen nu aan het verkennen. Zij ziet en beleeft nu de dingen waarvan wij geloven dat die ons ook staan te wachten, wow.

Wanneer je werkelijk gelooft dat een mens bestaat uit geest, ziel en lichaam dan weet je nu diep van binnen dat Mayra elders is en wij straks alleen maar haar tijdelijke onderkomen teruggeven aan de Aarde. Zij is nu verlost van het tijdelijke met alle ongemakken die daaraan waren verbonden.

Ongemakken: Mayra heeft er heel veel last van gehad. Zij had ook oog voor de ongemakken van anderen. Zij was oplettend wanneer het niet goed ging met iemand, zij deelde graag haar empathie met wie dat nodig had. Zonder mokken of tegenzin stond zij klaar om anderen te helpen. Haar deur stond altijd open voor wie een luisterend oor nodig had. Zelfs tijdens de laatste fase van haar ziektebeeld werd ze regelmatig gebeld door een ieder die even zijn ei kwijt moest of bemoediging/gebed nodig had. Die hulp had zij de laatste tijd helaas zelf ook meer en meer nodig.

Ik heb Mayra leren kennen in de kerk waar wij samen kwamen. Mayra was ook daar zeer behulpzaam maar bovenal leergierig. Zij had een enorme interesse in alles van God en Zijn Koninkrijk. Die interesse was haast kinderlijk, zo puur, zo oprecht. En laat dat nu precies zijn zoals Jezus het ooit stelde: Kom als een kind. Dus zonder achterdocht, zonder intellectuele bagage waardoor veel bijbelgeleerden elkaar tot op de dag van vandaag de tent uit discussiƫren. Neen, Mayra geloofde sterk in die persoonlijke relatie met Jezus Christus.

Die persoonlijke relatie heeft zij goed begrepen. Samen hebben wij twee flinke kerkscheuringen meegemaakt, toch bleef Mayra vasthouden aan die persoonlijke relatie. Mayra had het echt begrepen: God zit niet in een stenen gebouw, Hij is niet gebonden aan plaats en vaste tijden, … Hij ging met Mayra dan ook mee in alle aspecten van haar leven.

Tijdens de huiskring waar ik leiding mocht geven aan een groepje gemeenteleden vertelde Mayra wel eens wat. Ze kon stil zijn, maar als zij sprak proefde ik wel een extra verhaal achter de vragen of opmerkingen. Ik ben/was geen voorganger of dominee, nee … mijn hart is altijd uitgegaan naar het troosten van zielen die beschadigd zijn. Ik heb zelf ook geleerd dat troost, hoop en bemoediging de belangrijkste zaken in het leven zijn, dit zijn ook de dingen waarvoor Jezus Christus naar de Aarde is gekomen. Juist die troost, hoop en bemoediging kon zij goed gebruiken op haar zoektochten. Ik kan mij nog zo goed herinneren hoe zij zocht naar werk en die machteloosheid uitsprak op de kring.

Het gebeurde regelmatig dat daags na de kringavond de echte vragen kwamen, vaak heel diep en to the point. Dit wees op een diepgang die volgens mij niet bij iedereen bekend was. Dit gebeurde ook na bezoeken aan de Ark die destijds even in Amsterdam lag aangemeerd en het Joods Historisch Museum. Ze was echt nieuwsgierig.

Omdat ik ook niet alles weet wees ik Mayra vaak op die persoonlijke relatie met Jezus Christus: “ zeg maar tegen Hem wat je wil weten of niet begrijpt”, … dan glimlachte ze op de voor haar zo specifieke manier.

Mayra kon ook enorm genieten. Bij feestelijke activiteiten in de kerk was Mayra altijd van de partij. Ze genoot van mensen om haar heen, hetgeen zij kon bijdragen, … zonder dat je kon merken dat niet alles koek en ei was.

Dit laatste geldt natuurlijk helemaal voor de laatste fase van haar leven. Ik heb Mayra werkelijk niet horen klagen of jammeren. Sterker, zij proclameerde simpelweg dat de Heer haar kracht gaf, … ik was soms echt sprakeloos. Zelfs in het ziekenhuis liet zij nog steeds de kracht van haar geloof zien.

De troost, hoop en bemoediging die ik binnen en buiten de kerk mocht uitdelen kwam terug als een boemerang, het sterkte mij ook telkens weer. Mayra haalde haar kracht werkelijk uit die persoonlijke relatie met Jezus Christus. Susy wist mij ook te vertellen dat Mayra en haar Bijbeltje onafscheidelijk waren. Onafscheidelijk waren ook Susy en Mayra. Onze Suus heeft letterlijk haar leven geparkeerd om Mayra bij te staan.

Zoals eerder aangegeven heb ik Mayra nooit horen klagen. Dat siert haar.

Dat komt overeen met een bekend kort gedicht:

Als Jezus je Verlosser is
wordt treurnis hemels danken
en droeve klachten sterven uit
voor jubelende klanken.

Mayra had het begrepen, zij leefde het dan ook maximaal voor. Haar lichtje mag dan hier op Aarde nu zijn gedoofd, het leeft voort in de harten van haar dierbaren. Mayra is door de deur gegaan die God voor haar heeft geopend:

Een deur die hier wordt toegedaan
gaat in de hemel open,
want wie zich aan Gods liefde bindt,
kan nooit Zijn heil ontlopen


Lieve lieve mensen, wees niet verdrietig!! Geest, ziel en lichaam zijn echt drie verschillende dingen waaruit een mens bestaat. Mayra is daar waar wij nu alleen maar over kunnen fantaseren, daar waar Jezus ons over heeft beloofd in Johannes 14:2

(in gewoon Nederlands) In het huis van mijn Vader is plaats voor heel veel mensen. Als dat niet zo was, zou Ik het jullie hebben gezegd. Ik ga daarheen om alles voor jullie klaar te maken. Daarna kunnen jullie ook komen.

Dag Mayra, dank je wel voor wat je ons hebt geleerd. Tot ziens!!

Bear Hug.

-- dit is een transcriptie van de tekst die ik heb uitgesproken tijdens de uitvaart/afscheidsdienst van Mayra Irene Lake op 14 februari 2021 te Westgaarde Amsterdam --

0 comments: